Friday, February 4, 2011

Kavita

     मन
मन साय...   मन माय
मन जाणीवांचे पाय
मन गही-या अंधारी खोल बुड्त  जाय.
   तळ गाठला गाठला म्हणता,
मांडे अंतराली ठाण,
गेलं डोंगरी कपारी ,
ही-या-माणकांची   खाण.
मन हासरं वासरू ,
कधी चौखूर  उधले,
 देता क्षणी मीठी त्याला
होते लाजरे -बुजरे .

सर्व काही ठाउक त्याला
नसे क्षणाचा ही विसावा,
गोंजारीता मऊ हाते
मन आरसा दिसावा.

  मन कावरे- बावरे
मन चल बिचल,
मन करता एकाग्र
होते स्थिर अचल.

मन, घन -गंभीर डोह
त्याचा सापडे ना थांग,
मन माझा ज्ञानदेव
मन माझा पांडुरंग.

राजेंद्र भंडारी


                                                       
                                                                 

3 comments:

  1. abhivyakaticha nav dalan blogchya madhyamatun tumhi ughadalay abhinandan

    ReplyDelete
  2. Rajendraji namaskar,
    tumhi khup sunder lihit aahat. tumhala khup khup shubheccha.

    ReplyDelete